Kineziologija stopala
Jedan od najvažnijih mišića u održavanju svoda stopala je mišić tibialis posterior. Svojom kontrakcijom tibijalis posterior podiže svod stopala i povlači kosti luka stopala na gore. Glavna adaptacija stopala na uspravan položaj je uzdignutost i zakrivljenost svoda stopala. Stopalo i njegov svod nose na sebi težinu celog tela. Stabilizatori svoda stopala su pasivni i aktivni. Pasivni stabilizatori su plantarna fascija i ligamenti stopala. Aktivni stabilizator svoda stopala je mišić tibijalis posterior. Podrazumeva se da su velika opterećenja na tetivi ovog mišića pri sportskim aktivnostima, a posebno kod osobe sa spuštenim svodom stopala. To se prekomerno naprezanje manifestuje ili pojavom bola na njegovom gornjem delu na unutrašnjoj strani potkolenice, na pripoju na poleđini kosti potkolenice - tibija (trkačka potkolenica – shin splint) ili pojavom sindroma prenaprezanja u području donjeg dela mišića i njegove tetive. Može se manifestovati kao upala tetive mišića i njenog propoja za navikularnu kost kad se govori o tendinitisu m. tibialis posteriora. Ovo spada u grupu sindroma prenaprezanja i javlja se kao posledica repetitivnih ponavljanih jednoličnih pokreta, što je slučaj u brojnim sportovima. Tendinitits se javlja pri različitim sportskim aktivnostima, ali je najčešći u sportovima u kojima preovlađuje trčanje. Vodeći simptom tendinitisa m. tibialis posteriora je bol koji se javlja postepeno u predelu srednjeg unutrašnjeg dela stopala. tj. na pripoju tetive, ali često se može javiti duž tetive iza medijalnog maleolusa. Karakteristično za tendinitis tibijalisa posteriora je pojava bola pri pokretima kao što su skok i doskok.
Dijagnoza
Dijagnoza se postavlja na osnovu simptoma koje sportista navodi, na osnovu kliničkog pregleda sportiste i na osnovu ultrazvučnog pregleda potkolenice i stopala. U cilju isključenja diferencijalnih stanja dolazi u obzir rentgen, magnetna rezonanca i scintigrafija kostiju, od posebnog značaja je isključiti postojanje preloma zamora. Pri fizikalnom pregledu često nalazimo otok tetivnog omotača (tenosinovitis) u predelu iza medijalnog maleolusa. Klinički se bolnost manifestuje tačkom najveće bolnosti iza unutrašnjeg maleolusa, koja se širi naviše u potkolenicu ili naniže ka sredini stopala.
Lečenje
U lečenju se bazira na lečenju upale tetive tibijalisa posteriora, a najvažnija je statička korekcija stopala upotrebom polutvrdih ortopedskih uložaka. Važno je primenjivanje vežbi za jačanje mišića stopala, kao i vežbe istezanja za pregibače (plantarne fleksore) stopala i mišiće uvrtače stopala (inverzija). U upornijim slučajevima često je uspešna lokalna infiltracija kortikosteroida i anestetika, dok je hirurško lečenje u smislu dekompresije i operacije tetive retko potrebno.
